Plantun de Prouvènço

Pèr coumpara dos planto d'encò nostre

Plantago arenaria & Viola canina

fotò
fotò
Erbo-bruno

Plantago arenaria

Plantaginaceae

Àutri noum : Badasso, Grano-de-niero, Erbo-di-niero, Tèsto-d'aucèu.

Nom en français : Plantain des sables.

Descripcioun :
L'erbo-bruno, encaro noumado badasso o grano-de-niero (en counfusioun emé Plantago arenaria), es uno planto de l'an (10 à 60 cm) que trachis dins la sablo e sus li ribo de ribiero. Es uno planto ramificado que douno d'èr à Plantago afra mai que se n'en destrìo d'un biais segur emé si bratèio de la flour coumpausado que soun mai longo qu'elo.

Usanço :
Tèn soun noum de la formo de la grano que ramento aquelo de la niero. Bouta dins l'aigo, li grano gounflon proun, e acò es esta emplega en farmacìo (enca à l'ouro d'aro) e dins l'industrìo (mucilage). Ajudo à caga d'un biais dous. De nouta qu'es un farmacian de Perno-li-font, M. Terrasse, que dounè l'enavans de sa culturo en Vau-cluso, dins lis annado 1920. Vèire peréu l'erbo-di-niero.

Port : Erbo
Taio : 10 à 60 cm
Fueio : óupousado
Tipe bioulougico : Teroufite
Cicle bioulougico : Planto de l'an

Gènre : Plantago
Famiho : Plantaginaceae


Ordre : Lamiales

Coulour de la flour : Blanco
Petalo : 4
Ø (o loungour) flour : 4 mm
Flourido : Printèms - Estiéu

Sòu : Si
Autour basso e auto : Pancaro entresigna
Aparado : Noun
Abriéu à juliet

Liò : Terraire safrous - Ribiero - Sablo - Tepiero seco
Estànci : Termoumediterran à Mesoumediterran
Couroulougi : Pancaro entresigna
Ref. sc. : Plantago arenaria Waldst. & Kit., 1802

fotò
fotò
Vióuleto-fèro

Viola canina

Violaceae

Autre noum : Palengo.

Noms en français : Violette des chiens, Pensée jaune.

Descripcioun :
La vióuleto-fèro o di-chin, que trachis dins li pelouso séusouso, èi pas uno di proun coumuno au nostre aleva dins lis Aup marino. Fai partido dóu group de vióuleto sènso rouseto emé de tijo qu'an de long entre-nous. Se recounèis tambèn à sis estipulo pulèu grando e dentado e à soun esperoun jaunas. Li petalo soun pas gaire acoulourido. La subsp. de Prouvènço ié dison ruppii emé soun soun esperoun que mounto.

Usanço :
Li flour de vióuleto soun manjadisso, li meiouro soun li mai perfumado, coume Viola odora o Viola suavis. Soun richo en vitamino C e A.

Port : Erbo
Taio : 5 à 40 cm
Fueio : alterno
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo

Gènre : Viola
Famiho : Violaceae


Ordre : Malpighiales

Coulour de la flour : Vióuleto
Petalo : irreguliero
Ø (o loungour) flour : 15 à 25 mm
Flourido : Printèms

Sòu : Si
Autour basso e auto : 200 à 1700 m
Aparado : Noun
Abriéu à jun

Liò : Pelouso acido - Champino - Esclargido - Orle de bos
Estànci : Subremediterran à Subaupen
Couroulougi : Eurasiatico
Ref. sc. : Viola canina L., 1753

Partisoun en Prouvènço : CCC à C : mai o mens coumuno ; R à RRR : pulèu o forço raro ; "ges" dins aquéu relarg.
fotò Rose Plano Auto Basso Safrouso Preaupenco Marino Aup
ges
ges
RR
ges
ges
RR
C
ges

Plantago arenaria & Viola canina

C
C
C
RR
RR
ges
ges
ges

Coumpara Erbo-bruno emé uno autro planto

fotò

Coumpara Vióuleto-fèro emé uno autro planto

fotò